Problemy z kopytami w okresie zimowym
Kopyto (łac. ungula) jest z anatomicznego punktu widzenia wytworem skóry i naskórka i osłania końcowe fragmenty III palca konia, na którym spoczywa cały ciężar zwierzęcia. W praktyce pod pojęciem kopyta rozumiemy puszkę rogową wraz ze wszystkimi tworami, które mieści w swoim wnętrzu. Trzeba pamiętać, że kopyta są połączone zresztą organizmu na różne sposoby i zależne od reszty jak
i reszta od nich. Jest połączenie mechaniczne poprzez kościec, poprzez krążenie, nerwy i meridiany energetyczne.
Końskie kopyto jest jednym z najlepszych amortyzatorów wstrząsów, o ile nie najlepszym, jakie stworzyła na przestrzeni milionów lat natura a to dzięki jego sprężystych i elastycznych właściwościach.
Dzieje się tak dzięki obecności w kopycie takich struktur jak strzałki rogowej i gąbczastej oraz chrząstkom kopytowym. Uderzając o podłoże, kopyto zmienia swój kształt, dopasowując się do obciążeń. Tylko zdrowe i poprawnie wykształcone struktury, są w stanie przyjąć obciążenia związane z uderzeniem kopyta o grunt
Jako ciekawostka – przez prawidłowo funkcjonujące kopyta przepływa 1 litr krwi na każde 20 kroków.
Gnijące strzałki
Co dzieje się kiedy ten wspaniały twór zaczyna szwankować? Cierpi cały organizm . Najczęstszym problemem pojawiającym się w okresie zimowym są gnijące strzałki . “Choroba zaniedbania” jak inaczej się ją określa powstaje w skutek:
- czynnikiem, który powoduje gnicie są bakterie bądź grzyby, których rozwojowi sprzyja głęboki rowek pośrodkowy strzałki, występujący przy kopycie ścieśnionym
- trzymanie konia na mokrej i głębokiej ściółce
- nieprawidłowa pielęgnacja kopyt bądź jej brak
- obniżona odporność wierzchowca
- niesprzyjające warunki pogodowe
Leczenie
Czasem mimo szczerych chęci nie uda nam się uniknąć choroby. Jak wówczas postępować?
Najważniejsze jest częste czyszczenie kopyt. Nie ma znaczenie że za chwilę znów oblepi się błotem na nowo. Istotny jest cykliczny dostęp tlenu. Niezmiernie ważna jest stymulacja strzałki poprzez ruch po odpowiednim podłożu- najlepszy dla strzałek jest gruboziarnisty żwir. W miarę możliwości zabieramy więc konia na spacer po takiej właśnie powierzchni.
Na rynku dostępnych jest wiele preparatów przeznaczonych do leczenia gnijących strzałek. Zawierają one siarczan miedzi. Występują w sprayu, maści, żelu, okładach. Jednym z nich jest bluestuff Hoofgolda, na który warto zwrócić uwagę i mieć go w swojej apteczce.
Przy zaawansowanym gniciu strzałki lub gdy dotychczasowe leczenie nie postępuje, należy użyć antybiotyku. Warto również pokusić się o analizę rogu kopytowego pod kątem ewentualnych niedoborów witamin i minerałów – czasem wystarczy niewielka zmiana w żywieniu i suplementowaniu, a kłopoty z kopytami znikają jak ręką odjął.
Gruda
Kolejną przypadłością najczęściej pojawiającą się w okresie jesienno-zimowym to gruda. Często spotykana infekcja skóry u koni. Najbardziej narażone miejsca to pęciny, piętki oraz ostrogi, rzadziej można spotkać grudę na podbrzuszu lub górnych partiach kończyn.
Grudę wywołuje bakteria (Dermatophilus congolensis), która często występuje na zabłoconych i mokrych padokach, gdzie trzymane są konie. W okresie jesienno-zimowym kiedy konie zmieniają sierść na gęstszą, stają się one bardziej narażony na infekcje. Dlatego tak ważne jest, aby już na początku jesieni (okresu, kiedy padoki stają się zabłocone) zwracać uwagę na odpowiednią suplementację oraz stan nóg konia. Ponieważ błota na padokach nie da się uniknąć, trzeba zadbać o końskie nogi w inny sposób. Przed wypuszczeniem konia na padok lub treningiem na mokrym podłożu możemy spryskać nogi konia mieszanką 50:50 octu i oliwki dla dzieci. Oliwka chroni skórę przed pękaniem, czyniąc ją bardziej elastyczną, a ocet, ponieważ jest kwaśny, zmienia pH skóry i uniemożliwia żerowanie bakterii.
Leczenie
Jeśli jednak zauważymy niepokojące zmiany skórne należy w pierwszej kolejności namoczyć miejsca chorobowo zmienione, następnie umyć . Można użyć do tego celu ciepłej wody z manusanem. Kolejnym krokiem będzie stopniowe usuwanie strupów. Nie jest to przyjemny zabieg dla konia, natomiast konieczny. Jeżeli zmiany chorobowe są rozległe należy użyć środków antybakteryjnych zawierających
tetracyklinę i neomycynę np. Mastijet Fort. Można użyć także zamiennie maści cynkowej z clotrimazolem. Zabieg należy powtarzać w zależności od zmian dwa, trzy razy w tygodniu a czasem nawet codziennie.
Jeżeli wymienione wyżej zabiegi nie przynoszą efektu konieczne jest skonsultowanie się z weterynarzem.
